De auteurs van het boek stelden dat Nelly Voskuijl, een jongere zus van Bep, mogelijk in 1944 de verrader was van het onderduikadres.

De verraadtheorie is gebaseerd op een aantal aannames, zegt de stichting op haar website. ''De auteurs kiezen voor interpretaties die richting Nelly Voskuijl wijzen. Wij zien in de nu ontvouwde theorie geen reden om de verdenkingen tegen Nelly over te nemen.'' De stichting beheert het Anne Frank Huis in Amsterdam.

De biografie is geschreven door de Vlaamse journalist Jeroen De Bruyn en Joop van Wijk, de jongste zoon van Bep Voskuijl. Zij ontdekten dat Nelly Voskuijl (1923-2001) van haar negentiende tot haar 23e collaboreerde met de nazi's.

De auteurs schreven dat Nelly via Duitse connecties snel en kosteloos een Duits visum kreeg en daarmee ''stilletjes'' de ouderlijke woning ontvluchtte.

Volgens de stichting blijkt uit bronnen bij de gemeente Amsterdam dat de minderjarige Nelly een Nederlands paspoort aanvroeg met toestemming van haar ouders. Het doel van de aanvraag was vertrek naar Duitsland, om daar te gaan werken.

Ook zet de stichting vraagtekens bij het verhaal dat de tipgever ''de stem van een jonge vrouw'' had. Dat zou Karl Silberbauer hebben verteld, de Oostenrijkse SS'er die na het verraad van het Achterhuis de arrestatie van de onderduikers leidde. ''Silberbauer heeft zich hier echter nooit over uitgelaten.''

Verder vindt de stichting het ''speculatief'' om te suggereren dat Bep Voskuijl in 1944 niet werd gearresteerd omdat haar zus met de Duitsers samenwerkte.

''Haar collega Miep Gies werd ook niet gearresteerd, en dat gebeurde wel vaker bij onderduikhelpers.'' De verrader wordt misschien nooit bekend, zegt de Anne Frank Stichting.

''De toedracht van de gebeurtenissen op 4 augustus 1944, die geleid hebben tot de arrestatie van de acht onderduikers in het Achterhuis en twee van de helpers, is onbekend.''