Het gebeurt steeds vaker: iemand heeft naaktfoto's in handen gekregen en gebruikt die vervolgens om het slachtoffer af te persen. Je kind dan maar verbieden om naaktfoto's te maken? Dat is geen oplossing, stelt gezinstherapeut Melle Jansen van Praktijk Heerewaarden. "We weten al generaties lang: als je zegt dat je kind iets niet mag, dan gaat hij het juist wél doen." Daarom is het belangrijk om het gesprek aan te gaan met je kind over wat hij online doet.

"Dit begint eigenlijk al op de basisschool, al is het dan niet seksueel getint. Het kan bijvoorbeeld gebeuren dat een jongen of meisje ongevraagd een foto van een klasgenoot deelt in een groepsapp. Een kind kan daar meer last van hebben dan je denkt. Kinderen moeten dan eigenlijk al leren dat het delen van andermans foto's gevolgen heeft."

Volgens Jansen is het vooral belangrijk dat je betrokkenheid toont, ook op de momenten dat er niks speelt. "Zeg bijvoorbeeld dat je samen eens in hun telefoon wil kijken, zodat je daar meer inzicht in krijgt." Als het in je gezin hartstikke normaal is om dagelijks te praten over wat er online gebeurt, dan is het ook laagdrempeliger om er later over te praten, op een moment dat er wel iets speelt."

Maar wat als een hacker aast op naaktbeelden van je kind? Dan is een goede beveiliging belangrijk, adviseert securityexpert Tijs Hofmans bij techsite Tweakers.

"Let goed op dat foto's niet zomaar automatisch worden geback-upt naar Google Foto's of iCloud. Als dat toch gebeurt, zorg dan voor de standaard beveiligingsmaatregelen: neem een sterk, uniek wachtwoord en stel tweestapsverificatie in." Dat voorkomt dat een hacker ooit die back-ups kan stelen om daar foto's uit te halen.

Een goede wachtwoordmanager kan je kind helpen om zijn account goed te beveiligen, denkt Hofmans. "Je kunt je kind in theorie online in de gaten houden met software in je netwerk. Maar je moet je afvragen of dat doel de middelen heiligt. Dat is namelijk een vrij grote inbreuk op de privacy van je kind."

Wordt je kind toch slachtoffer van online afpersing, dan is het volgens Jansen vooral belangrijk om hem op te vangen. "Probeer vooral niet te zeggen: dat had je niet moeten doen. Toon begrip. Het kwaad is al geschied, daar kun je nog heel weinig aan doen."

"Wel heb je als ouder een verantwoordelijkheid. Maar tegelijkertijd moet je dealen met de schaamte van je kind, dat misschien niet wil dat je het met de meester of juf bespreekt. Je moet dat steeds proberen af te stemmen."