Mensen die hun kat kwijt zijn, geven de vermissing vaak op bij de dierenambulance of hangen posters op. En er zijn er nogal wat vermist: in 2021 werden 40.677 katten als vermist opgegeven. Volgens David en Tom, allebei 25 jaar oud en al bevriend sinds de middelbare school, zijn baasjes vaak radeloos en grijpen ze alles aan wat ze kunnen doen om hun huisdier terug te vinden. "We spraken zelfs mensen die honderden euro's uitgaven aan waarzeggers in de hoop dat die konden helpen."

Dat kan effectiever, dachten de twee dierenvrienden. Met hun start-up Kattenradar kopen ze advertentieruimte op Facebook en Instagram. De ruimte gebruiken ze om de vermissing van een kat onder de aandacht te brengen bij zoveel mogelijk buurtgenoten. De vermissingsberichten worden alleen getoond aan mensen die in de omgeving van het vermiste dier wonen. "Een manier van zoeken die bij deze tijd past. In een korte tijd bereik je heel veel buurtgenoten. Maar ook oldskoolacties als flyeren kunnen helpen, ze versterken elkaar", zegt David.

Kattenradar bestaat ruim een jaar. In die periode vonden meer dan duizend mensen hun kat terug met behulp van de online dienst. Twee derde van de opgegeven dieren wordt teruggevonden.

Katten opsporen via online advertenties: hoe kom je daarop?

Het was David die op het idee kwam. "Voor mijn werk leerde ik reclameruimte in te kopen op sociale media. Je kunt heel specifiek kiezen in welk gebied een advertentie vertoond wordt, bijvoorbeeld in een complete stad, een gemeente of een bepaalde wijk." Na een werkdag fietste hij naar huis. Hij zag een aanplakbiljet voor een vermiste kat en voelde mee met de zoekers. Hij legde de link met zijn opgedane kennis en wist dat zo'n zoektocht anno 2022 effectiever kon.

Vanuit zijn zolderkamer deed David research. Hij ontdekte dat er jaarlijks duizenden katten als vermist worden opgegeven, zocht contact met eigenaren van vermiste dieren en knutselde een simpele site in elkaar. Toen hij Tom tijdens het drinken van een biertje vertelde over zijn idee, was die meteen enthousiast. David heeft veel verstand van marketing, Tom kan programmeren. Ze bundelden hun krachten en trokken samen verder op.

Hoe werkt zo'n online zoektocht in je eigen buurt?

Wie zijn kat kwijt is, loopt een aantal standaard vragen door, uploadt een foto en schrijft een tekstje. Binnen een kwartier staat de zoekactie online. De vermissing wordt zichtbaar op de tijdlijn van Facebook- en Instagram-gebruikers die in de buurt wonen. Dat zijn vaak duizenden mensen. "Katten worden soms heel snel teruggevonden in de tuin van een buurtgenoot, maar we vonden ook een kat terug die al twee maanden zoek was", legt David uit.

Mensen die een kat herkennen, kunnen een tip geven of 'gewoon' steun betuigen. De vrienden zeggen dat de groot opgezette zoekacties baasjes het gevoel geven niet alleen te zijn. "Buurtbewoners die ze vaak niet eens kennen, steken ze een hart onder de riem. Berichtjes als 'ik ga je helpen' maken de zoektocht minder eenzaam."

Waarom kost zo'n online zoektocht geld?

Het starten van een zoektocht kost geld, omdat er advertentieruimte wordt ingekocht. De jonge ondernemers krijgen soms verontwaardigde reacties als "ik dacht dat jullie dierenvrienden waren" of "waarom kost dit geld?" Soms nemen ze contact met mensen op om uit te leggen hoe het werkt.

Andersom zijn er vaak mensen die telefonisch contact zoeken met de twee. Die telefoontjes gaan hen bepaald niet in de koude kleren zitten. "Mensen bellen ons soms in tranen op, omdat ze hun kat kwijt zijn. Als het daarna lukt om zo'n dier terug te vinden, is dat fantastisch. De baasjes zijn zo dankbaar."

De kat die het meest bijbleef, was de eerste die ze terugvonden. "Zondagavond ontvingen we een tip voor een kat die al een maand zoek was. We twijfelden nog of we de baas zo laat konden bellen, want het was al na tienen. Dat deden we toch. Het was een vreemd gesprek. De man reageerde kortaf, zo van 'o, oké, dank je wel'. Een half uur later stuurde hij een foto van zichzelf met de kat op schoot. Daarop volgde een post op Facebook waarin hij ons bedankte, hij was zo blij."

Inmiddels is hun dienst onder de naam CatRadar ook actief in Engeland, Nieuw-Zeeland, Canada en de Verenigde Staten. De eerste katten over de grens zijn al thuisgebracht. Ze dromen ervan om in ieder land actief te zijn. Ook willen ze hun diensten uitbreiden met printklare posters en samenwerken met asiels en de dierenambulance. "We willen zoveel mogelijk katten thuisbrengen."