André van Duin ziet gelijkenissen tussen zijn relatie met Frans van Dusschoten en het legendarische filmduo Laurel & Hardy. De 'Dikke en de Dunne' leken op het witte doek de beste kameraden, maar daarbuiten was de vriendschap toch minder.

"Ze waren, lijkt het dan ook, geen échte vrienden", meent de komiek in een interview met De Telegraaf over zijn twee helden, waar komende donderdag de biopic Stan & Ollie over verschijnt. "Maar Frans van Dusschoten en ik waren bijvoorbeeld ook niet echt bevriend, in die zin dat we de deur bij elkaar plat liepen. We zochten elkaar echt niet op. In al die jaren zijn we denk ik één keer op elkaars verjaardag geweest."

Ondanks dat ze niet bij elkaar op de koffie gingen, werkten Van Duin en Van Dusschoten bij de revue "wel geweldig goed samen". "Ik heb met hem altijd zo gelachen, onderweg in de bus, in de kleedkamer", blikt Van Duin terug. "Echt gebulderd van de lach. Frans, daar zat geen kwaad bij."

Van Duin en Van Dusschoten hadden met name in de jaren zeventig groot succes met hun komische sketches, waarbij laatstgenoemde vaak de aangever van grappen was. Daarnaast waren de twee samen te zien in de speelfilms Ik ben Joep Meloen (1981) en De Boezemvriend (1982).

Van Dusschoten, die ook bekend was als stemacteur bij onder meer De Fabeltjeskrant en De Smurfen, ging met 1993 met pensioen. Hij overleed in 2005 na een kort ziekbed op 72-jarige leeftijd.