"De kanker die ze zochten was heel moeilijk te ontdekken. Het was namelijk geen agressieve maagkanker uitgezaaid naar de botten maar een milde vorm van borstkanker uitgezaaid naar de maag en de botten. De diagnose was wel goed, maar de soort kanker, daar hebben ze zich in vergist", vertelt Bres, die direct de levensverwachting van zijn vrouw wilde horen. "Toen keek de arts ons met tranen in de ogen aan en ze gaf ons een knipoog: nog jaren, JAREN!"

In mei 2017 werd bij toeval ontdekt dat Corry een agressieve vorm van maagkanker had, die uitgezaaid was naar de botten. "Dat was behoorlijk heftig nieuws. Ik vroeg ze: wat is de levensverwachting? Nou, dat was nog geen jaar. Dan ben je even helemaal de weg kwijt. Alsof de wereld ineens instort."

Nu blijkt die diagnose dus niet te kloppen. Hoewel Corry nog steeds ziek is, is deze vorm van kanker wel goed te bestrijden. Henk kan het nog steeds niet helemaal geloven. "Je bent echt acht maanden door een hel gegaan", kijkt hij terug. In alles wat hij en Corry de afgelopen maanden deden, vroegen ze zich af of het misschien wel de laatste keer was.

"Toen ze na kerst de kerstboom ging aftuigen bijvoorbeeld", aldus Bres. "Toen zaten we allebei te huilen. Misschien was het wel onze laatste kerstboom. En ze had eens een leuk dingetje gezien om te kopen. Maar dan heb je zoiets van: ja, waarom zou ik het kopen? Ik ga toch dood. Maar nu is het allemaal heel anders", zegt een dolgelukkige Henk. "Ik besef het nog niet helemaal."

Om het leven te vieren laten Bres en Corry allebei een tatoeage zetten op hun rug. Het is een plaatje van twee vuisten die elkaar een boks geven, een symbolische betekenis. "Iedere morgen en avond zeggen we tegen elkaar: we gaan er voor en dan geven we elkaar een boks."