"Het was heel bijzonder om mee te maken", zegt Moors tegen Veronica Magazine.

"Het was een liedje uit een show van Karin Bloemen. Ik merkte in de zaal dat er heel erg op gereageerd werd, Domien ging huilen in het Glazen Huis, net als de mensen daar omheen. Het was overweldigend en ook heel fijn."

"Mijn vader hield ook wel van een beetje aandacht. De cirkel is rond. Ik heb hem nog even flink de spotlights mogen zetten. Ik kijk daar met een heel mooi en goed gevoel op terug."

Volgens Moors sloeg het lied vooral aan, omdat ze haar eigen verhaal bezong. "Dat raakt mensen. Als het niet echt is, dan komt het niet over. Maar ik heb nou niet de illusie dat ik een hele cd kan volmaken."