"Het is keihard. Dit is waar de mensen in Turkije mee te maken hebben", zegt de Dordtse wethouder Marc Merx, terwijl hij naar de houten kisten kijkt.

De gemeente Dordrecht heeft de kisten en bodybags naar de Ayasofya Moskee gebracht. Daar worden sinds begin deze week spullen verzameld om naar Turkije te brengen.

"We kregen te horen dat mensen daar (Turkije, red.) in vuilniszakken of plastic begraven worden", zegt Merx. "Het is daar nu de keiharde werkelijkheid, maar mensen verdienen een waardig afscheid."

Terwijl de wethouder het aangrijpende beeld schetst, lijkt het een paar meter verderop een enorme chaos. Lijkt. Want wat oogt als een ongeorganiseerde kluwen mensen, die schreeuwt en met dozen sjouwt, is in werkelijkheid een geoliede machine.

Vanuit de loods van de moskee vormt zich een keten van voornamelijk mannen die dozen aan elkaar doorgeven. De keten eindigt bij een grote vrachtwagen en daar verdwijnen de dozen in wanneer ze geregistreerd zijn. "Belangrijk, anders komt de container niet door de douane", zegt voorzitter Ziya Safranti van de moskee.

In de dozen zitten allerlei hulpgoederen. Allerlei soorten kleding, tenten en dekens. Maar ook speelgoed voor kinderen en medicijnen. Een groep vrouwen sorteert de spullen achter in de loods en doet ze in dozen.

Op het terrein van de moskee worden vanuit alle Drechtsteden spullen voor Turkije en Syrië verzameld. Honderden vrijwilligers helpen mee: van de chauffeurs die de spullen uiteindelijk naar het rampgebied rijden tot verkeersregelaars die ervoor zorgen dat het geen chaos wordt met de auto's die af en aan rijden.

Sommige mensen hebben familieleden verloren. Voorzitter Safranti zelf niet. Wel heeft hij een vriend die in het gebied woont. Pas uren na de ramp lukte het Safranti contact te leggen.

Dordrecht is niet de enige plaats waar spullen voor de slachtoffers van de aardbeving worden verzameld. Door heel het land zijn afgelopen week initiatieven ontstaan. In Utrecht bijvoorbeeld, waar de Turkse Erol en Fatih een aantal dagen vrachtwagens vol spullen verzamelden.

In Amsterdam kwam Saaam, een organisatie die opkomt voor vrouwenrechten, direct in actie. "Veel mensen hebben familieleden in Turkije of Syrië. Het is er erg koud. We zoeken dekens, goede winterschoenen, dikke jassen en truien en thermokleding", legt Saaam-oprichter Fatimzahra Baba uit.

In de buurt zit een asielzoekerscentrum waar Syriërs verblijven. Door mee te helpen met het inzamelen van de spullen hebben ze het gevoel dat ze wat voor hun land kunnen doen, vertelt Baba.

Overigens komt de hulp van alle kanten en niet alleen van mensen met Syrische of Turkse roots. "Ik heb ook Marokkaanse, Hindoestaanse en Nederlandse mensen gezien", zegt Erol uit Utrecht. "De tranen sprongen me in de ogen toen ik de beelden uit Turkije zag. Iedereen voelt mee. Dit zorgt voor veel saamhorigheid."